۱.مقدمه: چگونگی اثر داروهای ضد التهاب بر عضلهسازی
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) یکی از پرمصرفترین داروها در پزشکی است و حتماً خودتان به وفور از این داروها استفاده کردهاید یا داروهایی مانند ژلوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین و ...
این دسته از داروها سه خاصیت اصلی دارند که عمدتاً با این دلایل مصرف میشوند:
- کاهش التهاب
- کاهش تب
- کاهش درد و این کار را از طریق مکانیزمی انجام میدهند که توضیح آن موضوع این مقاله نیست و دانستن آن نیز به درد شما به عنوان یک ورزشکار یا مربی نمیخورد.
اگر یک بازه زمانی از شروع وزنه زدن شما گذشته باشد به احتمال زیاد حداقل چند بار این حالت را تجربه کردهاید که بعد از یک جلسهی تمرینی به شدت درد و التهاب داشتهاید که این درد و التهاب میتواند به هر دلیلی ایجاد شده باشد. آسیب عضلانی و اسکلتی، کشش شدید و هر دلیل دیگری، در همچنین شرایطی احتمالاً بهترین راه حلی که به ذهنتان میرسد استفاده از ژلوفن، پروفن و انواع دیگر است تا از این درد خلاص شوید.
اما نکته دقیقاً همین جاست استفاده از داروهای ضدالتهابی (غیراستروئیدی)، مکملهای آنتی اکسیدانی مانند ویتامینهای C و E و یا قرارگیری در آب سرد، استرس اکسیداتیو و التهاب ناشی از ورزش را کم میکند ولی این التهابات مولکولهای سیگنال دهنده کلیوی در عضلات هستند و کاهش شدید این التهابات به وسیله قرصهایی مانند پروفن و ژلوفن، عضلهسازی شما را کاهش میدهد.
موضوعی که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم اثر مصرف پروفن پس از ورزش بر عضله سازی است که مثل همیشه با فرضیههای تئوری پاسخ نخواهیم داد و تنها با استناد به تحقیقات علمی به یک نتیجهگیری میرسیم، در ادامه مطالعه را میآوریم و سپس آن را تحلیل میکنیم.
۲- مطالعه: آیا پروفن عضلهسازی را کاهش میدهد؟
این مطالعه یک بررسی روایی و برآیندگیری از ۹ تحقیق مختلف بود که اثر پروفن را بر عضله سازی بررسی کردند این ۹ مطالعه که در قسمت منابع آورده شدهاند گروههای سنی مختلف و دوزهای مختلفی را مورد بررسی قرار داده بودند. به طور مثال یک مطالعه بر روی افراد جوان بود مطالعه دیگری بر روی افراد مسن یا یک مطالعه دوز ۴۰۰ میلیگرم پروفن را بر ورزشکاران بررسی میکرد تحقیق دیگر دوز ۱۲۰۰ میلیگرم پروفن را بر میزان عضلهسازی در ورزشکاران پس از تمرین بررسی میکرد.(تمام این 9 مطالعه به طور خلاصه در عکس زیر آورده شده)
اما نتایج این مطالعه چگونه بود؟
با نگاه کردن به ۹ مطالعهی بررسی شده در این تحقیق به سادگی نتایج زیر دیده میشود:
- به نظر میرسد دوزهای پایین یعنی ۴۰۰ میلیگرم تأثیر خاصی بر عضلهسازی تا ۳۶ هفته نداشته باشد چرا که هر ۵ تا تحقیقی که دوز ۴۰۰ میلیگرم را بر افراد و ورزشکاران داده بودند هیچ تفاوت معنیداری در عضلهسازی مشاهده نکردند.
- در دوزهای بالا یعنی ۱۲۰۰ میلیگرم در روز نتایج کمی متفاوت است اولاً احتمالاً در کوتاه مدت این تأثیرات دیده نشود و دوماً دوز به این بزرگی، در افراد مسن ۶۰-۷۸ سال میتواند عضلهسازی را افزایش دهد. و در افراد جوان عضلهسازی را کاهش دهد.
۳- قرصهای ضد التهاب و مسکن عضله سازی را کاهش میدهد یا افزایش؟
قبل از اینکه عمیقاً وارد بحث شویم فکر میکنیم گفتن این توضیحات مفید باشد: به نظر میرسد NSAID (ایبوپروفن،ژلوفن و ...)ها در بحث عضلهسازی، لزوماً نه مضر است نه مفید بنابراین نباید به آنها را به چشم سیاه یا سفید دید.
در مورد تاثیر این ضدالتهابها (پروفن، ژلوفن، دیکلوفناک و …) ۳ عامل هستند که نتایج آنها را مثبت یا منفی میکند:
- دوز یا مقدار مصرف
- سن
- میزان التهاب پایه
این عوامل میتواند بر کاهش یا افزایش عضلهسازی اثر بگذارد.
دوز مصرف قرص های ضدالتهاب و مسکن ها بر عضلهسازی:
وقتی صحبت از اثرات دوز مصرف میشود بدیهی است که مقدار پایین آنها التهاب را کمی کاهش میدهند و مقدار بیشتر آنها التهاب را بیشتر کاهش میدهند.
حال موضوع این است که عضلهسازی حداکثری در طیف وسیعی از میزان التهاب رخ میدهد.یعنی اگر ما سطح التهاب را بر فرض یک عدد از ۱ تا ۱۰۰ در نظر بگیریم برای اینکه عضلهسازی با حداکثر سرعت یا نزدیک به حداکثر رخ دهد احتمالاً سطح التهاب باید بین ۲۰ تا ۸۰ باشد یعنی اگر شما سطح التهابتان پایینتر از ۲۰ باشد عضله سازی کاهش پیدا میکند اگر بالای ۸۰ هم باشد عضلهسازی کاهش پیدا میکند.
عضلهسازی در سطح گستردهای از التهابات رخ میدهد، چرا این را میگوییم؟
به این دلیل که اگر اینطور نبود تغییرات کوچک در سطح التهاب مانند مصرف یک دوز پایین از ضد التهاب ایبوپروفن باید سطح عضله سازی را به طور قابل توجهی کاهش میداد که دیدیم در هیچ کدام از این ۵ مطالعه این موضوع رخ نداد ولی وقتی این دوز بیشتر میشود و مثلاً به ۱۲۰۰ میرسد تغییرات شروع میشود.
در این بخش به پاسخ این سوال پاسخ دادیم که چرا در تحقیقات دوزهای پایین ضد التهابها در اکثر مواقع تأثیری بر عضله سازی ندارد.
تأثیر سن و التهاب پایه بر عضله سازی:
همانطور که در مورد دوز مصرف گفتیم، نکته بدیهی دیگری وجود دارد هرچه سن افزایش پیدا میکند میزان التهاب پایه به خصوص در افراد کم تحرک افزایش پیدا میکند. به عنوان مثال میزان التهاب پایهی (التهاب عادی، بدون هیچ تمرین یا فعالیت خاصی)یک فرد مسن ۶۰ ساله با یک فرد ۲۵ ساله متفاوت است حال اگر این فرد کم تحرک هم باشد میزان التهاب بالاتر نیز خواهد بود. دقیقاً این بالاتر بردن سطح التهاب در افراد مسن یکی از دلایل ایجاد «مقاومت آنبولیکی» (کاهش میزان رشد عضله پس از تمرینات با وزنه که با بالا رفتن سن ایجاد میشود) است.
همانطور که در بخش قبلی گفتیم میزان التهاب متوسط پس از تمرین نقش مهمی در عضلهسازی ایجاد میکرد ولی از طرفی التهاب بسیار بالا برای عضلهسازی مضر است یعنی همانطور که نمیخواهیم سطح التهاب خیلی پایین بیاید، سطح التهاب خیلی بالا را هم نمیخواهیم. این دقیقاً دلیلی است که در مطالعه روی افراد مسن با دوز ۱۲۰۰ میلیگرم پروفن نشان داده شد که عضلهسازی افزایش پیدا میکند و هنگامی که همین دوز در افراد جوان انجام شد نتایج تحقیق نشان داد، پروفن یا به طور کلی داروهای ضد التهاب عضلهسازی را کاهش میدهد.
در افراد جوان با سطوح التهاب متوسط مصرف دوز بالای پروفن یا داروهای ضد التهاب دیگر میتواند سطح التهاب را پایینتر از سطوح مطلوب بیاورد به همین خاطر رشد عضلات کاهش پیدا میکند. از طرفی در افراد مسن با سطوح التهاب بالا، مصرف دوز بالای پروفن یا داروهای ضد التهاب دیگر مثل ژلوفن میتواند سطح التهاب را از خیلی بالا به حد مطلوب بیاورد و به همین خاطر در این دسته افراد عضلهسازی افزایش پیدا میکند.
۴- تأثیر شرایط پزشکی خاص و چاقی در مصرف ضد التهاب و مسکن ها برای عضلهسازی
تا اینجای مقاله متوجه شدیم که دوزهای کم ضد التهابها بعید است که تاثیری بر عضلهسازی (چه مثبت چه منفی) داشته باشد از طرفی دوزهای بالا مانند پروفن ۱۲۰۰ میلیگرم اگر مانند افراد مسن سطح التهاب بالایی داشته باشید منجر به عضلهسازی شود و اگر فرد جوان یا میانسالی هستید عضلهسازی را کاهش دهد.
حال با این نتیجه، اگر شما در شرایط پزشکی یا بیماری خاصی هستید که باعث افزایش سطح التهاب پایهی شما میشود باید با پزشک خود برای مدیریت سطح التهاب خود مشورت کنید، توصیه به مصرف دارو و هرگونه مداخلهی دارو، تنها باید زیر نظر پزشک باشد و نه ما و نه هیچ کس دیگری نمیتواند توصیه پزشکی بکند.
یک سناریوی دیگر که مانند پیری میتواند سطح التهاب را افزایش دهد چاقی است، اگر یک فرد با اضافه وزن زیاد و کم تحرک هستید سطح التهابتان نسبت به همسنهایتان کمی بالاتر است ولی تحقیقات نشان داده افراد چاق نیز میتوانند به اندازهی همتایان لاغر خود عضله بسازند و بعید است که سطح التهاباتتان به قدری بالا باشد که منجر به کاهش عضلهسازی شود، علاوه بر این شاید بهتر باشد مصرف میوهها و سبزیجات غنی از آنتی اکسیدان را در رژیم غذایی خود بالا ببرید.
۵- تمرین شدید و مصرف ضدالتهابها و تأثیر بر عضلهسازی
نهایتاً آخرین حالتی که باید بررسی شود:
شرایط تمرین بسیار سخت است. اگر برنامه تمرینی شما به قدری سخت است که برای گذراندن آن، نیاز به مصرف ضد التهابها، NSAIDها دارید، باید بگوییم مشکل شما التهاب نیست بلکه شما مشکل برنامهی تمرینی دارید.
ممکن است شما در یک بازه زمانی قصد انفجار بدن خود را داشته باشید و روی بیاورید به تمرینات شدید و بیش از حد که در این حالت مواد مغذی یا برخی مکملها که التهاب یا استرس اکسیداتیو را کاهش میدهند، مفید باشد ولی مسئله این است که برنامهی تمرینی شما باید با توان ریکاوریتان تناسب داشته باشد و همچین برنامهای، یک استراتژی غیرعلمی است.
۶- تأثیر انواع دیگر ضدالتهابها بر عضلهسازی
تا اینجای مقاله به دلیل مطالعهی بررسی شدهی ما که تمرکز بر ایبوپروفن داشت هدف اصلی ما نیز ایبوپروفن بود ولی در آخرین بخش از این مقاله شاید ۳ مورد در ذهنتان بیاید:
- در مورد انواع دیگر داروهای ضدالتهاب
- استامینوفن
- حمام آب یخ
- در مورد اولی باید بگویم این گفتهها به سایر ضدالتهابها میتواند تعمیم داده شود یعنی ضد التهابها بر اساس قوی بودن آنها در دوزهای بالا اگر سطح التهاب خیلی بالا باشد میتواند منجر به افزایش عضلهسازی شود و اگر سطح التهاب پایین باشد میتواند منجر به کاهش عضلهسازی شود همچنین دوزهای پایین آنها بر اساس میزان قدرت آنها احتمالاً اثر ناچیزی بر عضلهسازی دارد.
- در مورد دومی یعنی استامینوفن باید بگویم درسته که اثر ضدالتهابی دارد ولی اثر آن به اندازهی NSAIDها نیست یعنی نمیتواند خیلی التهاب را کاهش دهد و باید در دوز خیلی بالاتر مصرف شود تا نتایج آن دیده شود. به عنوان مثال در یک تحقیق دیده شد که استامینوفن مانند پروفن در افراد مسن رشد عضلانی را افزایش داد؛ اما نه با دوز پروفن، یعنی اگر پروفن را ۱۲۰۰ میلیگرم مصرف میکردند در مورد استامینوفن باید ۴۶۰۰ میلیگرم روزانه باشد. با تمام اینها در مورد استامینوفن همچنان به تحقیقات بیشتری نیاز است.
- و نهایتاً در مورد قرارگیری در آب سرد که بحث طولانی دارد ولی به طور خلاصه باید بگویم عضلهسازی را کاهش میدهد چرا که سطح التهاب(نه صرفا به این دلیل) را کاهش میدهد.
خلاصه و نتیجهگیری در مورد مسکن ها در بدنسازی:
- سیگنالهای التهابی و سطوح متوسط التهاب نقش مهمی در رشد عضلانی دارند اما سطوح التهاب بیش از حد میتواند رشد عضلانی را کاهش دهد و از طرف سطوح التهابی خیلی پایین نیز میتواند رشد عضلانی را کاهش دهد.
- تایج تحقیقات نشان میدهد قرصها و داروهای ضد التهابی در دوزهای بالا که در این مورد پروفن در ۱۲۰۰ میلیگرم، اگر سطح التهاب پایه خیلی بالا باشد عضلهسازی را افزایش میدهد ولی اگر سطح التهاب متوسط باشد، عضلهسازی را کاهش میدهد، همچنین بعید است تا دوزهای کوچک مانند ۴۰۰ میلیگرم تأثیری بر عضلهسازی داشته باشد.
- اکثر ورزشکاران و بدنسازان نیاز ندارند سطح التهاب را با دارو دستکاری کنند و یک برنامهی تمرینی استاندارد و یک برنامهی غذایی کامل با مقدار کافی میوه و سبزیجات میتواند سطح التهاب را در محدودهی مورد نظر نگه دارند.
- اگر شرایط پزشکی دارید که باعث میشود سطح التهابتان بالا برود باید با پزشک در مورد کنترل التهابتان مشورت کنید اگر برنامهی تمرینی شما منجر به افزایش بیش از حد و مدام التهاب میشود، باید ساختار تمرینی خود را تغییر دهید تا با ظرفیت ریکاوری شما تناسب داشته باشد.
- اگر از داروهای ضد التهابی به صورت معمول در دوزهای بالا استفاده نمیکنید یا بعد از هر تمرین حمام آب یخ نمیگیرید احتمالاً نیاز ندارید نگران سطح التهاب خود باشید، دوزهای پایین و کوتاه مدت، ضد التهابها بعید است تأثیر چندانی بر عضلهسازی داشته باشد.
صحبت ها و ادعاها و فرضیات باید بر اساس تحقیقات و مطالعات علمی باشد و دارای رفرنس معتبر، برای همین ما برای تمام گفته ها و نوشته هایمان منبع معتبر داریم و "افراد" "مدرک و درجه ی تحصیلی" حتی "کتاب ها" منبع علمی نیستند
دیدگاه و پرسش
برای ارسال دیدگاه لازم است وارد شده یا ثبتنام کنید
وروددر حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید